Ideał
Człowiek z mniemaniem, pomału,
ciągle szuka ideału.
Czasu nie liczy. Wciąż zwleka.
Czas mu przez palce przecieka.
Nie widzi, jak ślepy, tego,
iż życie nie wstrzyma biegu.
Kto chce utrzymać jego rytm,
nie z ideału rzeźbi byt.
Inaczej w leciech, na starość,
z żalem wspomni doskonałość.
Tę, do której ciągle dążył.
Bez skutku. A żyć nie zdążył.
autor
zetbeka
Dodano: 2018-03-20 08:57:48
Ten wiersz przeczytano 1126 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (30)
Miło mi, Ziu-ka :)
Ilewan, dziękuję za komentarz. Tak, przeczytałem Twój
pierwszy wiersz; czasem poruszam tematykę podobną
Twojej. Pozdrawiam z niedaleka od Twego miasta... w
którym spędziłem kilka lat wczesnego dzieciństwa :)
Ossa, bardzo mi się Twój komentarz podoba i... jestem
tego samego zdania. Pozdrawiam również :)
Czas, cenniejszy od pieniądza, nawet za bitcoina nie
kupisz sobie ani sekundy. Za pieniądz wiele możesz
kupić, ale na szczęście nie wszystko i w ten sposób
ubogi może być bogatszym od najbogatszego, który może
sobie kupić dom - ale nie ciepło rodzinne, łóżko
- ale nie sen, książkę - ale nie intelekt, pozycję -
ale nie respekt, lekarstwa - ale nie zdrowie, życie -
ale nie duszę, seks - ale nie miłość, ERGO: może kupić
nawet rolex - ale nie czas... Dobry morał jest.
Pozdrawiam przedłikendowo. ☀️
Witam serdecznie,Zdzisławie.
Twój wiersz, do mądry, dojrzały przekaz. Ciągle
gonimy, dążymy do określonego celu, do ideału.
I dobrze. To nas mobilizuje, dodaje wiary w słuszność
postępowania. Jednak życie szybko umyka i nie na
wszystko starcza czasu.
Też tę tematykę poruszam w swoich wierszach.
Bardzo dobry przekaz, skłania ku refleksji.
Pozdrawiam serdecznie, dziękuję za odwiedziny i
zapraszam ponownie.
Bardzo dobry wiersz...Pozdrawiam serdecznie
Zdzisławie:)
Tak, Wojter, czas to nie tylko pieniądz, ale i...
nasze życie, które wykorzystamy albo nie.
Ideał, doskonałość - to najwyższy cel dążeń i
pragnień. Szukamy, bo pragniemy, pragniemy- więc
szukamy a czas przemija bezpowrotnie.
Ela,
poruta to z życiem zwlekanie;
po latach... już ani ani ;)
Zoleander, to refleksja, która wielu nachodzi zbyt
późno. Dziękuję i pozdrawiam :)
Smutna refleksja dobrze napisana... serdeczności
Zdziś, a ja dodam, że najbardziej żal gdy po grzechu
pokuta, albo... poruta :))
Pozdro! :)
Każdy orze, jak może,
każdy limerykuje, jak czuje...
... a co do starości - jest powiedzenie Giovanni
Boccaccio:
"Lepiej grzeszyć i żałować, niż żałować, że się nie
grzeszyło" ;)
Pozdrawiam, Elu :)
/na starość /? - "torba i kij" :)
A za aforystą "mistyk wystygł / wynik - cynik".
Pozdrawiam, Zdzisiu :) ja ostatnio limeryczę :))) bo
brak czasu - może nie zdążę się zestarzeć :)))
Mam inne zdanie, Sławomirze. Nie uznaję tej wschodniej
"mądrości". Trzeba osiągać założone cele, ale...
właśnie takie, które można osiągnąć.
Zmegi, także pozdrawiam ciepło :)
Dobra życiowa refleksja z mądra puentą:)pozdrawiam
cieplutko:)
Jak mówi wschodnia mądrość „droga jest celem”. A więc
liczy się dążenie do celu, a nie jego osiągnięcie. :)
Więc niezupełnie zgadzam się z treścią wiersza
Zdzisławie. :)
Pozdrawiam z drogi do celu.
Właśnie, Bronisławo, zachować umiar - dążyć do
lepszego, ale nie żądać gwiazdki z nieba...
Fatamorgano, tylko dureń. Dlatego jest durniem.
Pozdrawiam :)
Halino, dobrze napisałaś - o ułudzie. A świat
ucieka... Również pozdrawiam :)