idzie kaleka

idzie kaleka
bez oka
kulawy
garb nie da ręce
dosięgnąć chodnika
do tego wypluty
zmęczony
wychudły
krwi obieg niepełny
zaraz upadnie
jeszcze moment
i będzie się czołgał
chyba że uśnie
lecz jeszcze idzie kaleka
na wpół przymknięta powieka
znowu mija człowieka
człowiek ukradkiem podgląda
"co on tak dziwnie wygląda?
i czemu tak pięścią po sercu?"
nikt nie wie tego
a on po prostu się broni
jego ostatnia deska
następna i następna
próbuje zachować ostatki
Wielkiego Podobieństwa
choć zmienił się już prawie
nie do poznania właściwie
bez oka
garbaty
kulawy
przyszywa kolejny
kawałek miernawy

autor

gubCrowten

Dodano: 2007-06-02 10:14:46

Ten wiersz przeczytano 391 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie