idzie renesans
po zimowym przygnębieniu troszkę optymizmu nie zaszkodzi pozdrawiam wszystkich i zapodaję wam słoneczne:))))))
nie lekceważmy przeznaczenia
machinie czasu los oddawajmy
nieważna data cóż że się zmienia
w miłości prawdzie byt utwierdzajmy
zaprośmy w czyny cne podpowiedzi
udzielmy lekcji wszelakim brudom
i cóż nam z tego że zło w nas siedzi
idzie renesans fabryka cudów
z głów zrzućmy butne czapki niewidki
nieprawość dajmy na zatratę
może źle z naszej tkanej odbitki
w Niebie dobrą Pan da zapłatę
autor
falubaz
Dodano: 2013-04-17 05:18:40
Ten wiersz przeczytano 1435 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Calvados.
Chyba masz problemy ze wzrokiem. Przypatrz się uważnie
tym dwóm avatarom. To nie są dwa identyczne zdjęcia.
Na jednym widzisz za głową (chyba) telewizor, a tutaj
jedynie ścianę. Według mnie zbyt pochopnie wyrokujesz.
Calvadosie, zgłoś naruszenie, bo moderator nie czyta
raczej komentarzy.
Ta osoba posiada dwa konta na Beju, prosze oto jest
jego inne wcielenie:
http://wiersze.kobieta.pl/wiersze/retrospekcja-455419
Optymistyczna nadzieja. Dobra dawka .
Ciekawy refleksyjny wiersz. miło było przeczytać.
Pozdrawiam:)
imare, to była nutka optymizmu. A nie rymy połamane
Faktycznie! optymistyczny wiersz!
Pozdrawiam serdecznie:)
Słoneczka już nie ma, zrobiło się ciemno, jeszcze jest
nadzieja. Pozdrawiam
Dobra poetycka dawka optymizmu:)
może ;-) gorzej jak się okaże, że nieostre i źle
wykadrowane ;-)
Dużo sensu i refleksji w słowach wiersza.Pozdrawiam:)
Połamany rytm,zwłaszcza na końcu ma ten quasi
moralitet dla ubogich.
Nie mówiąc już o stylu:"zapodaję wam",albo "w czyny
zaprośmy".
Trochę jeszcze pracy czeka autora, żeby zaczął pisać
dobrze wiersze - bez urazy.
Żeby spokojnie do mety dobiec, radości życia trzeba
szukać w sobie! Pozdrawiam!
Dzięki za nutę optymizmu. Pozdrawiam!
Wiersz z nadzieją. Przeczytałam z przyjemnością.
Pozdrawiam