idzie wiosna
biały kolor to smutek nostalgia
luty jeszcze za oknami błądzi
przypomina mrozem zawieją
kto tu jeszcze rządzi
coraz to śmielej słoneczko
ziemi się przygląda
kapryśny marzec nie wie jeszcze
czy prószyć śniegiem straszyć mrozem
a może polać ziemię deszczem
kwiecień rozwieje dylemat marca
wie czego świat oczekuje
jest ogrodnikiem o ciepłym sercu
kocha zieleń pąki na drzewach
kwiaty flancuje
maj malarzem kolorowej przyrody
ogrodów w kwiatach tonących
to czas miłosnego niepokoju w sercach
nadzieja radość kochanych i kochających
autor
Syringa
Dodano: 2017-02-03 10:44:41
Ten wiersz przeczytano 2071 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (39)
nie mogę się jej doczekać
aby do wiosny i słonka
Pozdrawiam serdecznie:)))
ładnie z optymizmem jeszcze troszkę przyjdzie nam
poczekać...nie na darmo mówią "aby do maja"
pozdrawiam serdecznie:-)
Optymistycznie i oby się sprawdziło.
Idzie wiosna także jest optymizm.
Rozkwiecone pragnienie nadejścia
barwnej wiosny, a wraz z nią
rozkwitu miłości.
Dobrego dnia Syringo:}
Ta radość kochanych i kochających to chyba duża,
prawda? :)
ciepło ale gorąco wtedy musi być
Czekam na pierwsze oznaki ciepła.