Idzie wiosna idzie

Przeslicznie jak wiosenna zieleń

przepieknie napisany wiersz serdeczności

Śliczny:)a wiosna w tym roku nieśmiała troszeczkę:)
Pozdrawiam:)

Fajnisty, przyrodniczy wiersz, pozdrawiam :)

Witaj,
tekst pisany tęsknotą i wyobraźnią?
Tak, wszyscy spragnieni jesteśmy tej 'gościówy'.

Niestety u mnie była jeszcze wczoraj, a dzisiaj jakby
jesień wróciła...
Ale to prawa przyrody.
Wybacz przydługi wywód - tak jakoś mnie 'wzięło' po
Twoim tekście.

Dzięki za komentarz.
Serdecznie pozdrawiam.

Tak naprawdę to wiosna przyjdzie jak dziewczyny ubiorą
krótsze spódnice. ;) Dobry sonet Andrzeju
Życzę udanego dnia.

Ładnie piszesz o wiośnie,
Andrzejku, to prawda, że ona idzie wielkimi krokami,
pozdrawiam i na jakiś czas planuję przerwę od beja,
może się uda, już tak bywało, na bej nie mam zbytnio
czasu.

Xenia odeszła z wiosną. tak Ją zapamiętam. :):):)

radośnie serdeczności ślę

Ale co ona tak się wlecze ta wiosna?
U mnie zimno, rozgrzałam się czytając wiersz.
Zawsze warto tu przychodzić.

Pięknie, melodyjnie i z wiosenną energią.
Czyta się z przyjemnością:)
Pozdrawiam serdecznie

Teraz jestem w górach i już widać prawdziwe
przedwiośnie. Nic dziwnego, bo za tydzień upragniona
wiosna.

Coś wolno idzie, bo u mnie jej jeszcze nie ma... Ale
jest optymizm w Twoim wierszu, pozdrawiam i głos swój
dla wiosny zostawiam :)

Pięknie...poczułem tę wiosnę:) pozdrawiam Andrzej

Dziękuję za miły komentarz u mnie. Wiosna idzie i ma
to w planie, ale jeszcze śniegiem sypie po polanie.
Pięknie opisałeś tą kochaną, wyczekiwana
wiosenkę.Pozdrawiam.