Igranie żarem

Dla wszystkich niepewnych kobiet...

Widzisz ją, braknie Ci słów,
tak wielu mężczyzn pozbawiła głów,
lecz ciągle wierzysz że jest ta jedyną,
przy której twe najlepsze dni przeminą.

I choć się starasz nie kroczysz do przodu.
Nie wiesz dlaczego? Z prostego powodu:
jest zakochana, lecz nieszczęśliwie,
dla niej każde nowe uczucie możne być zdradliwe.

Wciąż próbuje uciec lecz nie potrafi,
czeka na cud, na ten piorun który ją trafi.
Takie czekanie, to tak jak deszcz na pustyni,
nic się nie zmieni, zanim sama tego nie uczyni.

Zbiera w sobie tą pewność i wielka odwagę
jednak zapomniała że najważniejsze zachować powagę.
Wie że ktoś już na nią czeka lecz nie zrobi kroku,
zamiast tego chce być znów szczęśliwa, jednak na boku.

I wciąż łamie zasady, zbierając wszystko to w sobie,
a tak wiele chciałaby powiedzieć właśnie Tobie.
Że znów może kochać, że znów jej na kimś zależy,
jednak ta myśl na spodzie szuflady leży.

Sięgnąć dna i żyć w spokoju się nie odważy,
nie wiedząc że w moim sercu ogień się żarzy.
I choć nie wiem co tutaj dalej się stanie,
jestem pewien że to jest miłość, to jest kochanie...

...abyście się nie bały robić kroku do przodu.

autor

eMCu

Napisany: 2009-10-25 Dodano: 2009-10-25 17:26:13

Ten wiersz przeczytano 452 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie