Ikona
osad z pyłku wyznacza granice
wyschniętych kałuż
śladów po nocnym deszczu
obok chodnika martwe pisklę
rozcapierzyło zaczątki kolorowych piór
i niespełnionych nadziei
z zamkniętych oczu
nie wyczytasz tajemnicy
umierania
płynie z dzioba do brzegów
żółtej aureoli a dalej toczy się
życie jak gdyby nigdy nic
Komentarze (4)
Bo życie to nie tylko narodziny, ale i śmierć.
dlaczego świat jest nadal światem... przechodzi
obojętnie... to tylko pisklę...? hmm wiersz wzbudza
refleksję, szczegółowy obrazek wpływa na emocje
Zwykły obraz, pewnie przypadkowe spostrzeżenie może
być opowiedziane w tak przejmujący sposób. To właśnie
poezja pozwala nam dostrzegać rzeczy, obok których
"toczy się życie jak gdyby nigdy nic". Podziwiam
talent.
bardzo smutny i równie przejmujący, dobrze narysowany
słowami obraz