Ikona normalności

Towarzyszy mi od początku
Była obecna zawsze.
Najsubtelniejszy gość każdego obrządku.
Na cudze nigdy nie patrzę...

To ona najlepiej wiedziała,
kiedy po cierniach spaceruję,
To ona mi pomagała
bo wiedziała, co tak naprawdę czuję...

Chcę ją ukryć, nie zawsze mogę,
Choć jest wyznacznikiem uczuć i normalności...
I na każdą życia drogę
Zabiorę swoją łzę - smutku i radości.

Choć czasem gorzka, to pomaga....

autor

Flawless

Dodano: 2005-08-12 17:03:08

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie