s il suffisait
"gdyby to wystarczylo"
czy zdolam jeszcze kiedys,
spokojnym snem utulic
moj strach i lek,
przed tym w co juz wierzysz...
czy zdolasz zapomniec wnet,
usypiajac na mych kolanach
swoj zal i smutek,
po tym jak zbladzilam gdzies...
czy zdolamy zaznac znow,
wplatajac w nowe chwile
nasza radosc i milosc,
w tym przyszlym swietle slow...
autor
°améliorer°
Dodano: 2005-03-16 09:45:01
Ten wiersz przeczytano 450 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Poczułem dreszcz na ramionach czytając ten wiersz.
Piękne słowa, tajemnicza treść. Ma "coś" w sobie.