Ile jeszcze brzasków?

Czarne jest niebo, noc, włosy czarne są piękne, czarny
to kolor, kolor braku światła,pole dla wyobraźni,
ekran kina. Tak mi się skojarza.

Teniu,takich wierszy to ja nie mogę czytać,bo morze
nie potrzebuje już słonego

Nie, może przyszłość się rozjaśni chociaż na szarą.:))

Pięknie to opisałaś. Bardzo wymowny tekst. Myślę, że
wielu może się z nim utożsamić. Pozdrawiam:)

Czasem takie są koleje, takie myśli i bezradność, ale
czasem też się śmieje, oko puszcza nam zaradność,
pięknie, pozdrawiam:):):)

ten pośpiech życia bywa przytłaczający...

Tak smutny jest ten wiersz że, muszę dzisiaj kogoś
przytulić

...nie można się cofać czy wracać bo cel jest przed
nami a nie za nami...tak myślę...

jak dobrze ze nikt z nas tego nie wie....a po
przebudzeniu cieszymy sie nowym dniem....a zasypiając
śnimy i marzymy...pozdrawiam

Czy czarny to kolor – pytam?
Co znaczy – czerń doskonała? (zapewne)

faktycznie powiało smutkiem, co było już nie wróci, to
wiadomo, ale przyszłość może być świetlana, nigdy nic
nie wiadomo...ładnie napisany wiersz, ale jest to
raczej wiersz regularny

czasami też tak mam ,ale nie musi tak być przecież i
jesień ta za oknem ubiera spadajace liście w ciepłe
kolory-a tak nawiasem mówiąc gdy dopada mnie taka
chandra to idę lub jadę gdzieś gdzie dawno nie byłam
-cieplutko pozdrawiam

W pierwszej strofie prosisz jednak o światło, o
wyjście z impasu....nie poddawaj się. Zostawiam deko
optymizmu.

czasem nadchodzą takie chwile gdy ulotność czasu
wstrząsa nami wprowadzając smutną wizję i strach do
serca.. ale niekoniecznie będzie gorzej - zależy od
Nas..

Pamięć koduje obrazy,
tworząc kolejne galerie...Widze, ze smutno nam dzisiaj
;)