Ilse czyli perspektywa ze...

jeszcze nie wybrałam sposobu na życie wieczne...
wczoraj rozmawiałam z bogiem. był poirytowany.
powiedział mi, ze szatan stworzył kobietę, ze swej matrycy.
bezmyślnie uwierzyłam w podróże po niewiadomym.

ramiona z nowego transportu. dałam się ponieść emocji.
mała blondy, prawie aryjka, przebiegła przez drogę.
jej wzrok zahaczył o mnie , oskarżając bezwstydnie o czary
płonęłam z prędkością zamykanej powieki. ze wstydu.

para z moich ust - militarne spojrzenia na bezduszny piec.
choć jeszcze w pamięci, dzieci grające w dwa ognie,
dzielące się nim zachłannie. po równo, stając się pyłem.
opadały bezgłośnie, prawdopodobnie, gdzieś bliżej boga.

moje myśli ponad głowami - stada ptaków. rozdziewiczone
mieli tatuaże, mistyczne, ożywcze, realne. na plecach
lądowałam z pożądania. później abażury i światło na ścianach.
ja w lustrze i bloku, podobna do blizny.

to prawda, co mówią o śmierci. to się czuje, gdy płaczą gołębie.
i trupie na twej czapce, ofiarnie ściągam z głowy.
psom na pożarcie, moje ostatnie, zostały rzucone
z krótkim epitafium. epicko na sznurze, uczę się zdychać.

autor

Kornelius

Dodano: 2009-10-05 04:48:32

Ten wiersz przeczytano 1000 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie