W iluzjonie
W świątecznej porcelanie
paruje rodzinne kino
milczący artyści na planie
wybitnie
grają
rodzinę
Po drugiej stronie stołu
tak blisko a tak daleko
sztućce zajęte rozmową
aż po rękojeść
sztyletu
W kryształowych kieliszkach
(myślimy) białe wino
imitacja
podają
zwykłą wodę
z cytryną
13.03.2012
autor
AAnanke
Dodano: 2012-03-13 07:54:41
Ten wiersz przeczytano 2119 razy
Oddanych głosów: 48
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (36)
Iluzja życia bez uczuć tzw życie rodzinne na pokaz
wystawne Patrząc na te maskaradę masz ochotę
powiedzieć Ale kino! Trafny czytelny przekaz
Pozdrawiam ciepło Autorkę:)
każdy interpretuje jak odczuwa i dostrzega swój
iluzjon - sztuka i dyskusja
Razem a osobno, choć można być osobno a bardziej razem
niż w pierwszym wariancie :). Pozdrawiam.
Serdeczności! :)
Bardzo dobry wiersz. Temat do dyskusji, dyskusji.
Pozdrawiam.
a na czym byśmy się uczyli, gdyby nikt z nas nie
popełniał błędów? (porządek często myli się z
pożądaniem, mi także); naprawdę wolałabyś drukować
pieniążki?! hmmm pewnie jesteś bankowcem, co nie
zmienia faktu, że można być równocześnie poetką :)
Bomi!jak zwykle czujna i niezawodna. A ten takt- to
fakt ( bo można płonąć ze wstydu, a nawet trzeba)
Zawsze należałam do tych drugich, takie skrzywienie
zawodowe, ale też tylko na marzeniach się skończyło. I
sama widzisz- gdzie mi się tu pchać.
AAnanke, wzywaj strażaków, bo zaczynam płonąć - od
policzków w dół; specjalnie i z premedytacją napisałaś
/porządane/, bo wiesz, że uwielbiam łapać byki, jak
torreador - dziękuję AAnanke, taka przyjemność na
dobranoc, i nie wykręcaj się, że to nie dla mnie :)) a
dla Ciebie to:
Jedni marzą, by drukować
sobie książki, a drudzy - pieniążki :)
Poniekąd bliscy,a gotowi się pozagryzać
słowem.Doskonały wiersz,pozdrawiam serdecznie+++
Re bomi: z przezywaniem się ( ewentualnie siebie)
"wierszokletką" ja nijak zgodzić się nie mogę i
ciągle czekam, że zbierzesz na odwagę i ten tomik
przeczytam. Nie mogę obiecać zbyt częsty tu występ, a
nie ma to nic wspólnego z poziomem bejowym, a już
bardziej z autocenzurą, ale zaległości w komentowaniu
( bo nie- w czytaniu)Twoich inteligentnych i
rozpoznawalnych wierszy - nadrobię. Dodatkowo: cenię
sobie Twoje komentarze u mnie i u innych. Dbałość o
słowo i szacunek do człowieka, inteligencja i serce,
dystans i poczucie humoru, nieczęste w jednej osobie,
a porządane i cenne.:)
W iluzjonie prawda jest zamknięta...
Bardzo ciekawy, swietny wiersz.
Pozdrawiam:)
wróciłam do wiersza i tak sobie myślę, że to równie
dobrze pasuje do naszego beja - kochająca się
rodzinka, udająca poetów i serwująca wodę zamiast wina
:)) bez obrazy dla nikogo, szczególnie tych
ambitniejszych autorów, sama jestem wierszokletką i
bardziej się tym bawię, niż tworzę; a wiersz tym
lepszy, im więcej ma interpretacji :)
Jak wspaniale czytać między wierszami. Dobry wiersz,
niby kino, niby iluzjon, a czytam ... samo życie.
++
Sama poezja brawo...+)
Wielu z nas jest uczestnikiem takiego iluzjonu. Mam
tylko nadzieje, że nie jest to zaraźliwe. Ciekawy
wiersz. Pozdrawiam:)