Im bardziej w las
Im bardziej w las,
Tym więcej drzew.
Skraca się czas,
Gęstnieje krew.
Serce wybija,
Nerwowe chwile.
Wszystko przemija,
Zostaje w tyle.
Ucieka życie,
Nagłym popędem.
Ja, powiem skrycie,
Szybki nie będę.
Zmienię napędy,
Paliwo zmienię.
Bo życia względy,
Nadmiernie cenię.
Wolę powolność,
Kocham też ciszę.
O tym , co wolno,
Wolę wciąż słyszeć.
Wyjdę, więc z lasu,
Gdzie dużo drzew.
Szkoda mi czasu,
Uciszę krew.
autor
Grand
Dodano: 2012-04-18 09:52:23
Ten wiersz przeczytano 759 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Dobre postanowienie. Wiersz dający nadzieję Na
poznanie prawdziwego sensu życia. Pozdrawiam:)
Zawsze trzeba wychodzić z tłumu:)
Przychodzi czas, trzeba wyrwać się z tłumu, zwolnic
tempo, smakować życie.
Ciekawy wiersz, czyta się " z górki".
Pozdrawiam.
Piękny wiersz. Przychodzi taki moment w życiu kiedy
należy się zatrzymać, wyjść z tłumu i bez pośpiechu
pomyśleć nad życiem. Przestać pić za dużo kawy, za
dużo pracować, mieć za towarzysza tylko stres i
nerwy... Pozdrawiam:)
Wspaniały wiersz. Cieplutko pozdrawiam
O, tak, wszyscy wyjdziemy z tego lasu uciszywszy krew.
I nastanie Wielka Powolność... Ale serio- widzę próbę
sprostania zadaniu trudnemu jakim jest zmniejszenie do
minimum zgłosek w wersie; (szczególnie w ostatniej
zwrotce 5-4 5-4)Trudnoscią jest zachowanie jasności
przekazu, logiki w fabule przy sprostaniu wymaganiom
wynikajacym z tempa (rytmu) i rymów. Próbę na pewno
udaną, niezależnie od tego, co powiedzą (słusznie z
ich punktu widzenia - malkontenci, że... ALE co "że"
- pozostawie malkontentom.
Czyli...kontemplować, smakować a może nawet "obżerać
się" :)))
Dobry wiersz Grandzie. Buziolki:)
Ucieka życie więc trzeba zdażyć się w nim rozsmakować
i masz rracje.Po co biegać zanie wiadomo czym.Gubimy
po drodze życie a pewne chwile już nie wrócą.Ciesz się
każdą chwilą.Pozdrawiam.
Trzeba przeżywać każda chwilę życia, cieszyć się nim