Imię

Nocą wertowała książkę o swoim życiu,
kobiecą powieść, sen nie nadchodził,
ponownie przeżywała z jej wątku
wybrane, ciepłe epizody.

Ileż ludzi już znała, sypały się imiona
przyjaciół, sympatii, osób bliskich,
a pośród nich, to nie do wiary,
tylko jego imię błyszczy.

Nie pozwala zasnąć, do łez rozczula,
lecz chłodny rozsądek oddala
po co ci on, szepcze w ucho
przyzywając z powrotem zaraz.

Po smutnych wieściach przygasła,
dręczy ją niemoc, nieznana prawda.
Czy czas imieniu zaufać,
czy po manowcach gonić wyobraźnią?

autor

Biala dama

Napisany: 2010-07-01 Dodano: 2010-07-02 00:07:45

Ten wiersz przeczytano 797 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie