Imię
Obrosły mi nerwy szronem
Nie mogę już patrzeć w słońce
Słodko gorzknieje mi dusza
Nad czarno białymi fotografiami
Stare kalendarze zmęczone kwiaty
Zwiędnięta trzeźwość nad kieliszkiem
Podszyta uciskiem podsercowym
Twoje imię wciąż na końcu języka
autor
Nemo
Dodano: 2017-05-27 23:13:54
Ten wiersz przeczytano 687 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Ból, czytam go..
:)
Ciekawie napisane.
Dobrze oddana trudna chwila. Miłej niedzieli:)