imię iskry
wśród gruzów piękna
tam gdzie hula wiatr
po pustych miastach
niegdyś sięgających chmur
gdzie barw słodkich strzegło szczęście
tarza się w pyle
mała iskiereczka
ledwie dostrzegalna...
ominęło ją to
co stało się ze szczęściem
zniszczonym nienawiścią
egoizmem
cały świat w gruzach
przytłacza swym ciężarem
tych którzy
są inni
wewnętrznie lepsi
piękniejsi
wierzę,że ta iskierka
skryje się w tobie
idealnie pięknej
duszą i ciałem
pielęgnując twe serce
dbając o duszę
dzięki niej jesteś
tą kobietą
wiecznie górującą nad innymi
iskiereczka jest w tobie!
gdy staniesz z nią
przed lustrem
wpatrując się długo
w odbicie swego subtelnego "ja"
może dostrzeżesz rysy
mej twarzy
tuż za tobą
z tobą
w tej jednej chwili
zrozumiesz dosadnie
jak na imię tej iskrze
nie błądzącej wśród ludzi
lecz mieszkającej w tobie
dla mnie...
Komentarze (3)
BARDZO bardzo - na TAK.
pieknie poprostu :)pozdrawiam
zmysłowo u Ciebie...pozdrwaiam:)