Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

IN ARTICULO MORTIS *

Drzewa umierają, często w samotności,
Chociaż lata rosły i cieszyły oczy
Czasem usychają - może ze starości,
Nikt tego nie zmieni, tak życie się toczy

Kiedy stary ojciec pracy się poddaje,
Nie mogąc jak dawniej wydajnie pracować
To bardzo się męczy bo serce ustaje
I przed Białą Damą nie może się schować

Nie zmienisz pór roku, one przemijają,
Robimy się starsi, rok po roku schodzi,
Ręce już mniej sprawne chociaż się starają,
Pozostanie smutek gdy przyjdzie odchodzić

Jeżeli do oczu śmierć zaglądać będzie,
Przerwie mi w połowie troski codzienności
Miej Panie mą prośbę, jeden raz na względzie,
Abym nie odchodził nigdy w samotności.

* In articulo mortis ( łac. )- w obliczu śmierci

Jan Siuda


autor

najdusia

Dodano: 2012-07-12 10:32:26
Ten wiersz przeczytano 881 razy
Oddanych głosów: 16
Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (17)

orajon orajon

wyluzuj chłopie dlaczego mnie straszysz?

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Czy mam Ci podać wszystkie moje dane osobowe, jak:
imię, nazwisko, datę ur., miejscie zam.,nr tel., dow.
os., kołnierzyka i t.d. ?
A na co Ci to potrzebne?

najdusia najdusia

idze - idze!
Tym różni się mój nick od Twojego, że o mnie możesz
wszystko przeczytać w edycji danych. Tego o Tobie
niestety nie można powiedzieć. A co do wpadki, to może
masz rację, nikt z nas nie jest doskonały, nawet
geniusze popełniali błędy!

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

A po co każdy tutaj ma jakiś nick (Ty również)? I czy
nie wolno wykazywać wpadek w tekście (wierszu?), które
świadczą o pewnym niechlujstwie autora?

Henio Henio

Witaj Janie / ciężki wiersz dzisiaj w Twoim wykonaniu,
ale nie Ty jeden na tej stromej pochylni / takie
życie, przychodzimy i po jakimś czasie się zbieramy w
powrotną drogę...no i na tej drodze już my. Pozdrawiam

wrobel wrobel

To wszystko niestety prawda,piękny melancholijny
wiersz, pozdrawiam

najdusia najdusia

idze - idze
Ty się do wszystkiego przyczepisz, ale chyba taka
Twoja rola. Lepiej schować swoją twarz za nickiem i
krytykować! Niemniej dziękuję za przeczytanie wiersza.

Pozdrawiam.

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

"Z czasem usychają nie mając litości,"
- kto nie ma litości: drzewa? Nad kim nie mają tej
litości? I dlatego usychają?

Calość raczej mało odkrywcza i taka bardziej
łopatologiczna.

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

juz rodząc się mamy przypisaną smierć
nikt tu nie bedzie żył wiecznie
pozdrawiam Janku:)

Krysy Krysy

Nie każdy potrafi pisać na taki temat, choć to temat
bardzo oczywisty i wymaga pewnej odwagi.
Jednak co, gdzie i jak, komu przeznaczone tego nikt
nie wie. Myślę że nadanie sensu własnego życia jest
sensem śmierci.

DoroteK DoroteK

@najdusiu, dziękuję za "falset" dopisałam końcówkę
specjalnie dla Ciebie :-)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Tak czy owak! odchodzimy w samotności++

Pozdrawiam serdecznie Janku:))

promyczek11 promyczek11

Troszkę smutno mi się zrobiło po przeczytaniu twojego
wiersza. Przed śmiercią nie uciekniemy chodź byśmy
bardzo sie starali. Pozdrawiam.

NiebieskaDama NiebieskaDama

witaj...obecność drugiej osoby jest najważniejsza w
takim momencie,dobry,pozdrawiam miłego dnia

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »