Infinity

Uśmiechnęłaś się, mimo, że w powietrzu wisiał odór
Mimo, ze morze piasku osypało Ci oczy, ty pokazałaś mi drogę
Wieczność dla Ciebie pustką, tak nieznaczącą
Jednak uparcie patrzysz na Niego
A On oddał siebie w walce której nie można zwyciężyć
I rozprowadzał ból mową swoją po krainie błękitnej
Ty, tak silna i naiwna, biegnij z ogniem złotym
Bo powstałaś jako wiara
A zajdziesz jako pustynia czerwona

autor

Vermin

Napisany: 2004-11-21 Dodano: 2004-11-21 00:52:26

Ten wiersz przeczytano 462 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie