INKWIZYTOR

Gwóźdź wbity młotem ignorancji
rozłupał umysł otwarty na świat.
Goreją myśli w ognistym tańcu.
Ciało ideą wbite na pal.

Słychać głos krzyku niewypowiedziany.
Bluźnierstwem słów podsycony stos.
Płomienie żądz w duszach rozgrzane.
Spalonych ciał czuć wokoło swąd.

W koronie z dymów matka przedwieczna.
Gwałcona wciąż ideami złych głów.
Trwa tak od wieków nieśmiertelna.
I wciąż ktoś wbija w nią jakiś gwóźdź.

autor

Slavo

Dodano: 2012-02-22 12:01:46

Ten wiersz przeczytano 651 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie