Zakochanie... (inspirowane...

dedykowane Anie J.

(zainspirowane "miksem" w istocie malęńką z całości - probką poezji "ANDO" i Dystyngowanego Pana - oraz - wierszy i linków zamieszczanych przez "promienSlonca" )


Nowosybirsk. 01. 06. 2020r.

Miła moja! - tak zdecydowałaś...
Będziesz z "Panem..." – pisać listy
(nam pachnące) – na tej stronie...

Ja – w tęskncie. (– trochę zimno).
– Fakt to oczywisty...

( – że w tęsknocie za Poezją...
- piszę do Niej)

.............................

On – dystynkcję... (- ambasady)
– wyszywane ma na strofach,
złote nitki - i guziki
w carskie orły...

Ja? - kim jestem? - tutaj
- przeciez - wiesz
- że we mnie - prosty chłopak.

Jestem nikim...

choć w kajdanch...
(stałej - biedy)
- razem z Tobą... - wreszcie... - jestem
- jestem... - wolny.

...................................

Dziś nam Wszystkim – widzieć trzeba
- "przyszłą katastrofę":
dym smoleński - z dawien dawnych
- mamy w nozdrzach...

(- wciąż na opak.)

Wiatr katyński... - w nieśmiertelnik

(kwiat) (- bezsilnych?) - głowę oparł...
- rozstrzelany
o kęs prawdy! - ustawicznie... - rozbijanej
- jak samolot.

Prawdy... - tej, na ktorej wsparta Europa.
- której prawdy - te pierwotne...
- nas... - wyzwolą.

(mnie - broniły... - dlugie lata - jak "kajdany".)

więc - niech bronią (- także lipcem...
piewszym majem.)

przed bagnetem...

- od wodoru - nas... uchowaj Panie!
- Dom mój - obroń!..

- Przed ołtarzem Twoich Pańskich życzeń

- Ty nam... - karków
dla tej prawdy - wreszcie nagnij!

Bo nam - dęby(!) - te pogańskie...
martwe brzozy ją wykrzyczą.

Europo! - tyś - porwana... (- parawanem.)
a ja - w tobie... - tej prawdziwej... - zakochany.

........................................... ..........................

- Wypisuję!... - (że DOROTA!) - takie bzdury...

(że ją - mami!)

(tą kulturą – Ambasady...) - wciąż próbuję...

(Ty Miami takze obroń!- i sekwoje!)

gdy wzrok - kobry
- jak rewolwer - skierowany
- w Sao Paulo lub w Tampico
lub - gdziekolwiek!..
- niczym wirus (- chiński wirus?..)

- w serce moje.

(obudzone dzisiaj znowu
jak przed laty
gdy kochaniem dla mnie było - serce Any).

Dzisiaj - w każdym... - już potrafię
- widzieć - brata.

Dziś mnie... - łączą! z Nią - jedyn(i)e
Oceany.

.....................................

(Tą kulturą Ambasady - wciąż czaruje)
- i próbujesz

(głowy polskie...) - urwać wszystkim orłom.

(– Bawiąc tylko? twymi... - bawiąc się – wiosnami?)

[wciąż częstuję - czekoladą
(ciut wymietą)
Ty - odmawiasz... - jednak czujesz się
swobodnie.
Jesteś - czysta - ale dajesz mi - nadzieję:
smak... - najświeższych ust, winogron...

- i swój oddech.]

(- on... - nie kłamie!..)


(wciąż – wierzbami – i Szopenem)

( – malowanym)

- martwe pióro - walczy...
- ze znamieniem...

("wydziaganym" mlekiem walki oraz ogniem.)

podpinane – w "wieś spokojną"

(- milcząc o Mikołajczyku!!!)

– o historii...

o korzeniach – barbarzyństwa
- o nas! - ludziach! – wziętych – butem!
- butem wojny.
Wśrod czerwieni...
układanych przez półwiecze - w niewolnikow


(Dwugłowymi z Leningadu chce nas karmić.)

(też orłami)

(W biale noce... (- on nie widzi...)
- jaką piękność ma Dorota)


By poezja... - mogła spłynąć - cichą Wołgą...

- Cykadami!..

(już – nie umie...)

- więc... - kremlami sie podpiera...

(a ja - widzę... - kościuszkowski - żółty otok.)

Widzę - Muncha, Wróbleskiego...

słyszę - "K...-szyk!!!" - ów.

wszystko - po to,
aby... - rozstać się - z teorią,
w której - równi...

- w swietle prawa - są (z) małpami.

żywi w piórach!
mistrza Breugla - i w Kijewach
i walczący są... - w piosenkach - Wysockiego.

(- na latarniach
- miał nas straszyć - tylko Chrystus...)

Już wyjęty ja - z zawiasów - Andrejewa.

stary szekspir - na ogonie miał w nas dyndać...
świecić - Pawka... - i "Jelita" (- Komsomolska!)

(- tylko horror!!!)

Zżółknie... - "Prawda"...

Lafirynda!!!

- tak - oddolnie
- śmiać sie miała do mnie pamięć
(moja Julio!)
Jakże - "durnie"... drwić z nas - miało...

- "Lafirynda!.. z po-Brzezinki - Koniecpolska".


- Ty - Doroto! Ty nas naucz!

(kochać naucz!)
- Ty nas - obroń!

- tak, jak bronił i jak kochał Cię
- Twój Tata
- gdy był z Wami - tak daleko
- nad Rio Orio... (gdy mi mówił
o Vitorii)

- gdzie - Novotel...

przypadkowy przeciez byłem.

Gdy - myślalem... -
"że - Bóg - całkiem... - wymyślony!" - lecz...
- "jest szatan!"

I zostałem... - przypadkowy...

(- jak ulica.)

- Ty - jak Kościół!
(ten Florianski), w ktorym-m płakał...

(tylko - Lilia mi została... - renty obrok
wiersz - wysłany Internetem... - gołębica.

- A za nami tylko... - dzwon - na zdjęciu

- i barbakan...

[przypadkowo - przy księżycu
rozpaczliwie!
(za tym zdjęciem)
- wraz ze łzami - razem z Tobą...
(- przypadkowo!.. - tylko - gwiazdy)

- lśni... - La Plata.]'

"Universum"! - w tym - też dla mnie - była
- tajemnica.

gdzie? - nie powiem...
naszych dziadków - dom...
(- "Na zdrowie!")

i stanica.

- jakąś - prawdą... (mówiliśmy...)
- w teatr śmierci
- dzisiaj - stoi... - "nowy" teatr
- "Pod P(e)KiNem"

i wciąż - krzyczy - z "Burkenau" - Oświęcim.

[- (a my lody śmietankowe...)

- Ty - z wycieczką - tych "dzieciaków"
z krajów świata.

(- "Na szkle"... - było - "malowane".)

(Kobuszewski...) - tak zabawnie
chwostem diabła - młynki kręcił...

- Na ludowo!..

- śmiech wybuchał - od Madrytu - aż po Makau
(chińskie smoki...) - jak(?) "Lewiatan" mam... "zanęcić"?

(- na widowni - my we dwoje... - my szczęsliwie)

by polączyć - cieple dłonie? - Jangcy...
- i... - terasy - złote... - Yelou Riwer.


I mnie - także - tego naucz
- i przypomnij

bo prawdziwie - bardzo przecież!.. - byłem

(zakochany)

- chociaż dzisiaj - w pełni - owoc (nasz) miłości
pewnie zawsze już - Vitoria - pozostanie

- samodzielnie...

- i poczętym - w Niej - świadomie
- "dzieckiem Any".


Ambasada – Ambasador.

– choć lawenda... (to wciąż – groza.)

( a Vitoria?..

(schizą - z baju)

- krzyk miłości i rozpaczy

(- mojej złudy to apoteoza)

bo - poczęta...
- "na pamiątkę" (- ponoć!..
- na pamiątkę...)

tak realnie - i "na zimno"...

- w Urugwaju...)

Ona także wsród Poezyj - coś mi znaczy.

- Ambasada - nieustannie pachnie wojną.

Nasze listy
– te pachnące (których nie mam) to jest brokat.

We mnie – Oka. (- już inaczej...)

(– posród naszej
- jak zdumienie... - Wisły wspomnień):

Michał, Bartek... - i Sofija
(inne świece)

we mnie - (z Paszą!..) - także była...
(Ukraina).

Ty – wybierasz... - lecz – Doroto – nie zapomnę.

"Kochać (– kraj ów) - choć daleko...
- "wyspą skarbow"

(- Moskwą kocham?.. – "wilczym echem"?..)

kocham - Paryż!"

Dziś - potrafię... - kochać - Berlin.
Rzym, Petrsburg... - nawet - Kioto...

- Władywostok.

Ja - na zwsze Cię Doroto chcę zatrzymać.

(Jednak - proszę - do swej piersi mnie - przygarnij!..)

(Dzięki Tobie...)

Księżyc wschodzi - tak ogromnie..
(- po wawelsku!..) (nad poznaniem)

- i w Warszawie.

- zakochanym...

będąc - w Polsce...
(- będąc - kocham) – ciągle
las niezłomnych.

"Wilcza" - "Bliska"... (- "Admiralska")


- Las - spokojny.

Bez pajęczyn leninowskich
- carnej "Rosji".

(wynoszonych - lub gniecionych
- pod bezprawiem.)

stare mury... (- barbakany) - to jest Polska.
- "cechy"! - stare
w Twym uśmiechu - znajdowałem...
- z ich rzemiosłem.

Moje dumy! (- nasze domy!..) - "jednym sercem"
jakimś echem
w Twoich oczach

(- w Twoich oczach)

- jednak - rosły...

Chociaż - miałbym... - wybacz Anno!
zostać... - Twym...
(- zabity śmiechem!)
- jednak - będę... (- w Europie...) w zakochaniu...
(- Twym oddechem...) - taki polski:


z chińskim piórem...
domu mego i osiedla wielkim murem

z czekaladą...

(- wzejdą... - maki?)

Kochasz prawdę... (- mowię - prawdą...)

(ciut - "zawiany").

"Zakochanie" - to... - "Poemat" - dla dorosłych.

(wciąż nieznane)

[lecz... - pamiętam
- te czereśnie - przy ulicach
(ja w gałęziach...) - Kuropieska...
(- "nasz generał")
z dzieciakami - pstrykał w pestki
(z niepoznaki) - stopy ćwiczył
(ojczyźniane)
- po karcerach...

nie wiedziałem... - nikt nie wiedział...

(- wszystkie szpaki.)]

że Ty - będzisz - kiedykolwiek
- mogła!..
(we mnie... - "mieszkać".)

A Ty - mowisz... - (ano!) - "nie pamiętam"...

gdy w pokoju...
(- tylkom tak Cię umiał - kochać)

- miast - zcałować... - cnoty Twoje!

(- tak niesmiało... (bo - "Ocean"!)
- tylko usta...)

bo granice.

- kochający (i pragnacy)
(- "obywatel")

lat szesnaście

(co nie wiedział, że nad wszystkim...
(ponad wszystko)
- kto - przyjaciel? - a kto - szpicel?!).

Kto jest - batem.
........................................... ..........................

Pomieszałem trochę klimat. W Waszych listach
Walc Wiedenski – piękny Pałac jest Zimowy...
On – to wkrótce?.. - z Bialej Gwardii już?.. - czołgista?
w Tobie – piękno... - i kultura bialogłowy.

A ja – tutaj. - Zimna przystań na Irtyszem.
Ludzie jednak tu normalni - sieją – orzą!
Czy zbiór – będzie – czy rewolta sie zapisze
siana z wiatrem
– tych co dla nas - zawsze - chcą... - najgorzej?

Pozostańcie z Panem Bogiem – moja Miła.
Ten Wasz "romans" (– Twoja "młodość") – to są - dla mnie...
- listne pączki.
Wasze... - listy są!.. - i miłość.
- dla mnie jest mogiła
nad Irtyszem. (- Świeca – droga!) - Lampo jasna! - Muszę kończyć.

warszawa 1-2. 06. 2020 r.

autor

Wiktor Bulski

Napisany: 2007-02-01 Dodano: 2020-06-01 18:15:24

Ten wiersz przeczytano 1138 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie