Instynktem na wieki......

Nieosiągalne marzenie, co zakłóca ciszę
Naszej wiary w prawidłowość świata
Nie pozwala sięgnąć tam w przestworza
Bo rozum tłumaczy, że to świetlne lata.

I odradza sercu to co w głębi duszy
Bo dla niego to ułuda, mroczna mara
Na dnie schowana co nie ujrzy światła
Nie osiągalny cel, nie możliwa bo nie wiara.

I przytłacza swym ciężarem wypaczonych myśli
Zabijając marzenia te co nie możliwe, ale upragnione
Próbuje manipulacji, niszcząc nasz instynkt
Ale miłość, namiętność i wielkie determinacje szalone

Nie pozwolą zniszczyć marzeń naszych
Uwierz w to co pragniesz i co czujesz
A nie w to co okiem ślepca rozum podpowiada
Wreszcie zauważysz że żyjesz a nie po nicości się snujesz.

Niech rozum zaśnie obudź swe serce, a instynkt Cię nie opuści.

autor

Alinda

Napisany: 2007-01-15 Dodano: 2007-01-16 01:10:16

Ten wiersz przeczytano 482 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie