Inwentaryzacja

w milczeniu spoglądam
na wieszaki ubrań

nazbierało się ich tyle
w mojej szafie
a wydawała się taka mała
gdy ją kupiłam
zdolna pomieścić
kilka par podkolanówek
i śmieszną plisowaną spodniczkę w kratę

teraz pęka od nadmiaru odzieży
dobrze byłoby mieć
wszystko poukładane
ale jak to z rzeczami bywa
zmieszały się stare z nowymi
niechciane jak na złość
zawsze na wierzchu
niemodne na przedzie
wstydliwe na ręki sięgnięcie
dokładnie odwrotnie
jakbym sobie tego życzyła
wciskane w kąt
zawsze jakoś wypłyną
by kłuć w oczy
denerwować szarzyzną
ilekroć spojrzę
czuję że źle zrobiłam
kupując je

na szczęście dla nowszych
kolorowych
moich najdelikatniejszych
znalazłam osobny kącik w sypialni
całkowicie im poświęcony

stare grube
zapewniające ciepło pidżamy
pachnące tytoniowym dymem
nieprzespanych nocy
zwróciłam szafie
wytarły się tu i ówdzie
od długiego siedzenia z książką po nocach
oddałam je bez żalu
nowe?
a nowych to nie mam...
śpię bez
z NIM

autor

Grusana

Napisany: 2020-02-03 Dodano: 2020-02-09 17:29:29

Ten wiersz przeczytano 858 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie