inwokacja

O Weno..., ty dziewko wszędobylska,
tak obmacana, że aż się lepisz cudzością,
kałdunie kołtunerii, kopciuchu donkiszoterii,
gdzież twoja hojność wyziewająca z dna gwiazd?
gdzież próżność bezecna do wyłechtania?
pod kim dziś płodnie legniesz,
komu dasz się wychędożyć?
kto twoim królem głupców dzisiaj?

to ty, jak kapryśna ladacznica dajesz wciąż mniej
i żądasz wciąż więcej i więcej...
heroino zgubna, kokaino chlubna, haju orgazmiczny,
uzależniasz błyskawicznie, przeżerasz błyskawicznie
trawisz i wydalasz nagle lub w bólu wszetecznico
tyś plwocin pełna, panno rymorodna, wersosławiena
tyś treścią żołądka i żółcią mej wątroby
jadowita mąk moich dominario
do ciebie wyciągam dziś zmysł wrażliwy,
chimeryczna kusicielko

po kroplę ciszy na krańcu rzęsy,
którą wybuchnę w nieskończoność kontrastu.
uroń mi i dziś niepospolitą frazą

autor

greendel

Dodano: 2010-09-08 09:52:13

Ten wiersz przeczytano 810 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie