O ironio!
...bywają chwile
Los przewrotnie tak czyni,
że natchnienie przychodzi
wraz z chwilami smutnymi...
Kiedy radość w sercu
budzi się i kwitnie
wtedy pustka w głowie,
talent całkiem niknie.
Lecz gdy smutek znów wraca,
wena twórcza na nowo
łączy słowa w obrazy
nicią pajęczynową.
A w nią myśli złapane,
raz się cieszą, raz jęczą
Potem nam jeszcze długo
w głowie szumią i dźwięczą.
...i odchodzą.
autor
Ada
Dodano: 2004-12-29 21:48:57
Ten wiersz przeczytano 911 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.