Irysy
słowa nie czynią
takiego bólu co wczoraj
ze światła powstają nowe
od innych cieni mniej pali
tylko czas marnuję
orzeźwienie łykam
patrząc przez ramię
nie łatwo pójść sobie na spacer
a jednak zimno twoich ust
nie odchodzi w ciemność
kroplami łez budzę irysy
Irys Kwiat będący symbolem nieśmiertelności - ceniony przez urodzonych pod tym znakiem, którzy tęsknią za chwilą wytchnienia. Wzmacnia twórczą wyobraźnię.
autor
Aramena
Dodano: 2013-10-21 11:08:40
Ten wiersz przeczytano 1788 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Piękne wyrażenie uczuć .... Oj, piękne!
Pozdrawiam
nigdy w ten sposób nie myślałam o irysie, ciekawie...
Niezwykły wiersz, Aramenko. Przeczytałam kilka razy.
Pozdrawiam
i kolejna perełka
nie odchodź w ciemność ..smutny ...ładny - zatrzymuje
:-)
pozdrawiam
Piękny wiersz, piękne zakończenie, wiersz do mnie
przemawia, pozdrawiam cieplutko
wow...bardzo mi się podoba
/a jednak zimno twoich ust
nie odchodzi w ciemność
kroplami łez budzę irysy/
piękne :)
eremi myślałam że wyjaśniłam pod wierszem?gdybym w
wierszu napisała dlaczego to wiersz byłby zbyt
banalny?tak sądze?tak ogonki to moja zmora,piszę
często przez tel-dotykowy:))zmienię i dziękuje:))
Ładnie, melancholijnie...
jeżeli irys jest tak nieśmiertelny
nietaktem położyć na grób zmarłemu...
chociaż gdy tak pomyślę -
kwiat jest kwiatem, więc czemu?
Pozdrawiam serdecznie
Widzę w nim moc nową, tę zmywającą popiołów kąsające
wzmianki.
Ciekawy utwór, choć w miejscu irysów mogły być
praktycznie każde kwiaty. Z kontekstu nie wynika,
dlaczego właśnie irysy, a szkoda. Wiersz byłby
bardziej intrygujący, gdyby znaleźć ciekawą przyczynę.
Jeśli poniższa zwrotka napisana jest w pierwszej
osobie to powinno być "marnuję', a na pewno musi być
"ramię".
tylko czas marnuje
orzeźwienie łykam
patrząc przez ramie
Bardzo ładnie, końcówka piekna. Pozdrawiam
"kroplami łez budzę irysy" Bardzo poetycki przekaz:-)
Wzbudza refleksję. Cieplutko pozdrawiam