Iskra ognia

Oby taka sytuacja nigdy nie znalazła miejsca w czasie żadnego z ludzkich serc

Spaliłam nasze szczęście,
Zniszczyłam łzy...,
Spłonęły marzenia...,
Sekrety...
I sny.
Fala ognia przebrana za taflę lodu
Ogarnęła mój umysł.
To był początek końca tego co nastąpi,
Początek jutrzejszego dnia.
Już nie wstanie słońce,
Już nie zabłysną gwiazdy,
Lato nie będzie gorące,
Usną nawet ptaki...
Świat ogarnie ciemność i lęk.
A to co się stanie nie ominie cię...
Tak jak i wszystko,
Pola i lasy,
Tak jak zwierzęta, ludzie i kwiaty...,
Zamienisz się w proch.
Cała treść spisanych słów na pachnącym pergaminie
Zniknie w bród.
Listy miłosne płonące na wietrze...
Zabrały sercu to co najlepsze...
Odebrały wspomnienia, których już nie potrzebowałam...
Tak jak i ty nie potrzebowałeś mnie...

autor

Secret_Mirror

Dodano: 2005-11-27 15:20:15

Ten wiersz przeczytano 551 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie