z iskrą świtu wędruj
podchodź cicho na palcach
chwila to uroczysta
z mroku właśnie powstaje
siła światła dnia czysta
zaróżowiona lekko
może ciut rozespana
pewne jest jedno że mrok
ugnie przed nią kolana
zabierz tę siłę z sobą
razem z ciepła odczuciem
nie pozwól przyjemnościom
ot tak zwyczajnie uciec
trzymaj nadzieję blisko
najlepiej tuż przy sercu
i przez codzienność proszę
z iskrą od świtu wędruj
autor
Maryla
Dodano: 2011-02-21 09:50:43
Ten wiersz przeczytano 1321 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Warto zaczynać dzień z nadziejami:)
"nie pozwól przyjemnościom
ot tak zwyczajnie uciec" - TAK,TAK! Marylko jak zwykle
nie zawiodłaś:)))
Świt istotnie,ma w sobie niewidzialną iskrę - może to
siła, która nas napędza?.Ładnie napisane
Tak właśnie trzymaj! Pozdrawiam!
Szkoda, że nie przeczytałam rano może miałabym lepszy
dzień. Ale przynajmniej teraz się uśmiechnełam :)
Pozdrawiam!
Miło tak rozpocząć dzień. Pięknie.
ładnie, ładnie :)))))
Przeczytałem twój wiersz z radością....i
przyjemnością...
Jak w piosence weź chmurkę pod rękę i w drogę :)
wiersz z przesłaniem Iskra to życie czyste Szanuj je
pielęgnuj bo to Twoja wartość -światło Pięknie Duży
plus:)
:-) aż się lżej robi na sercu po przeczytaniu tego
wiersza :-)
Tak, widzę to samo. Mgła się unosi.Leciutko, leciutko
,słońce już się przebija. Nadzieja? Ciekawe ujęcie
tematu. Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo ładny pozdrawiam++
Dobra rada, w polaczeniu z cieplem...:)
budzenie nowego dnia ,niby nic ,ale w twoim wykonaniu
inaczej ,zjawiskowo