istnienie
ze słońc umarłych
wędrowało cierpliwie
mrokiem poprzez czas
trafiwszy na dobry glob
rozgościło się na nim
pod obcym słońcem
wyewoluowało
zwyczajne życie
są inne nieba
w przestrzeniach uniwersum
nie ci bogowie
a w obcych światach
różne bywają troski
żyjących istnień
i z racji trwania
mogących czerpać radość
ze źródeł życia
wszędzie rodząc pytania
o sens losu i bytu
Argo.
autor
Argo
Dodano: 2021-01-20 16:10:26
Ten wiersz przeczytano 495 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Refleksja zatrzymała...
Sam siebie często pytam o sens życia... Pozdrawiam
serdecznie +++
Każdy z nas chyba sobie zadaje pytanie o sens
istnienia...ale myślę, że w podświadomości każdy wie
doskonale jaki jest sens...
pozdrawiam :)
kosmologiczna folozofia na temat życia.