Istnienie

Chce nieść tylko pomoc,
tak cały czas mówie,
a jednak, osądzają,
a jednak, wyzywają.

Nie wiedzą jak to rani,
do jakiego stanu doprowadza.
Nie wiedzą jak to jest,
być na pólmetku w grze.

Tą grą jest życie,
przegrane, już dawno,
nic już nie pomoże,
nikt nie w depnie już w to bagno.

Wystarczy, że jedna osoba tak umrze
pogrążona w marzeniach, nie zauważy
jak ta pani w czarnej sukni z kapturem
na głowie, przyjdzie i
odbierze jej ...

No własnie co jej odbierze?
Bo to nie było życie, to tylko
istnienie......

Dla tej co tak mnie zraniła...Co niby jest moją przyjaciółką...

autor

Pozostawiona_sobie

Dodano: 2007-03-05 23:13:14

Ten wiersz przeczytano 572 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie