Istnienie
Kiedy kogoś zabraknie,
kiedy kogoś już nie ma,
życie kolcem ci staje,
cierniem róża się wbija.
Kiedy pełen nostalgii,
smutnym losem wezbrany,
płyniesz by nie utonąć,
w morzu łez oceanie.
I tak bez dokończenia,
żywot mały ucieka,
by na końcu tej drogi,
przyjąć pomoc człowieka...
autor
Agnieszka1
Dodano: 2008-08-07 21:10:16
Ten wiersz przeczytano 513 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Z każdym wierszem pisze Pani coraz lepiej, a ten
wiersz bez zarzutu, z tym, że
merytorycznie to po mojemu przyjąć pomoc człowieka
lepiej wcześniej, po co czekać na koniec drogi?
Mądrze w niewyszukanych słowach opisałaś istnienie
człowieka podkreślając fakt, że przy końcu jesteśmy
bezradni.
Wzruszające...Ludzie musza sobie pomagac.W obliczu
smierci wszyscy sa rowni.Nigdy nie zrozumiem...
tak to prawda.. wiersz prawdziwy , w trudnych chwilach
każdy potrzebuje pomocnej dłoni nawet jeśli udaje ze
jest twardy...
odejście kogoś nam bliskiego zawsze boli, dobrze że są
na świecie ludzie podający nam w tych ciężkich
chwilach pomocną dłoń, wiersz niesamowicie dobry, nic
więcej nie trzeba dodawać, oczywiście daje plusa