Izolacja
Sama w samym środku tłumu.
Nie próbują mnie zrozumieć.
Prześcigają się w osądach:
Twoja wina, ciężka wina.
Nie spytają, czy w porządku?
A jeśli już, to na odczep.
Śmieją się, wyszydzają.
Nikt nie wie, że od środka już umieram.
Żadnej bratniej duszy wokół.
Wyżalam się kartce papieru w kratkę.
Żeby nie było: ten wiersz napisałam dawno temu.
autor
Meraviglia
Dodano: 2007-11-02 17:07:19
Ten wiersz przeczytano 697 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
tak bywa że wśród tłumu można czuć się samotnym,
emocje trzeba z siebie wypuścić - choć na kartkę
papieru :) fajny wierszyk
Tak jest niestety, że większość ludzi jest skora do
krytyki- o pochwałę bardzo trudno. Trzeba wierzyć w
siebie tak jest chyba najlepiej...
Na tłum niestety nie mamy wpływu... Dobrze, ze można
swoje smutki przelać na papier, bo przez to jednak
ujmuje się sobie ciężaru i... znowu można iść naprzód.