Ja
Ja w pięknym śnie utopiona
Mała istotka ziemska
Przykryta pierzem samotności
Dotknięta skrzydłem miłości
Zamknąć oczy się boję bardzo
Żyję wciąż w potrzasku
Trzymam się ziemi mocno
Choć ciągnie mnie ku blasku
Więc weź mnie za rękę
Nie puszczaj już nigdy więcej
Powiedz „Kocham” i ze mną
Się wznieś, ku blasku
autor
Madziolińska
Dodano: 2006-02-11 11:41:54
Ten wiersz przeczytano 556 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.