ja..
przyszłości?
Mogę patrzeć na umieranie
bez łez
i na szczęście
bez radości,
umiem żyć
bez spełnienia
Serce wyrwane!
marzenia zaszczute!
Nie jestem człowiekiem-
tylko ludzką namiastką niemocy
autor
kliare
Dodano: 2006-11-29 07:33:28
Ten wiersz przeczytano 509 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.