ja, Achilles

modeluję kolejny uśmiech
z ust wyciągam sztuczną modlitwę
na dłoni zalega teraz
śmiesznie zmięty wierszyk

w pobliskiej piaskownicy
pozwolicie zakopać
choleryczny przytup
później tylko przebijecie serce
na znak pojednania

zaśpiewam jeszcze o pająkach
z arachnofobicznym fałszem w głosie
tylko mój piasek w oczach
będzie przez chwilę zmieniał kąt patrzenia

wypłaczę ten żal jak
zbędny garb wiadomych spraw
wyrzucę na dno dawnych nie-miłości

[bo]

niewygodne wspomnienia
jak niewygodne buty
uwieraja mnie nawet w pięty

autor

smykusmyk

Dodano: 2005-05-13 00:19:33

Ten wiersz przeczytano 777 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie