Ja Człowiek
Widzę człowieka , myśląc - Człowiek!?
... On tylko wie, co ma w sobie;
Czy jeszcze ma sumienie, czy już go
brak?
Czy jeszcze potrafi nadal kochać i
współczuć
emocje okazywać i uczuć twarz,
czy już życiowy z niego wrak?
Patrzę na człowieka , ze wszystkich
stron;
Stając naprzeciw siebie,
patrząc staram się odgadnąć co ma w
głowie?.
Gdy stoi obok, patrzę, czy kładąc swoją
rękę
na moim ramieniu, uśmiechnie się -
mówiąc:
- Chodź przyjacielu, pójdziemy przed
siebie,
daleko gdzieś ... Ot tak, bez celu!
... Patrzę z tyłu , gdy odchodzi,
bez słowa mijając ,zostawia mnie samego.
Patrząc na człowieka, szukam drugiego
Mnie.
... Ze wszystkimi co Człowiekiem czyni.
autor
Miłosz
Dodano: 2019-02-09 18:08:07
Ten wiersz przeczytano 798 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Świetny wiersz.
Mówi się, że aby poznać drugiego człowieka, trzeba
zjeść z nim beczkę soli...
Pozdrawiam
Ciekawie i mocno. Konstatuję, ze za Człowieka - być
może skłonni jesteśmy uważać - takiegi (takich) jak
my... Nie do końca czsami znamy swoje wady...
Wiersz sklania do refleksji nad innymi ludźmi i nad
samym sobą.
Pozdrawiam Miłoszu:)
krzemanka ... : ) Codziennie rano w lustro patrzę .
Serdeczności : ).
Chicago . A prawdziwego Człowieka?.
mily . Dziękuję, nie zauważyłem tego błędu.
valanthil ... Warto patrzeć : ) takim "patrzeniem"
Dziękuję za komentarze Wszystkim.
Nie zaszkodzi od czasu do czasu przyjrzeć się sobie.
Miłego wieczoru:)
Ciągle kogoś mijamy i nie jesteśmy w stanie dokonywać
ciągle psychoanalizy tych ludzi.Odbieram przesłanie
tego wiersza jako stwierdzenie, że prawdziwego
człowieka- niekoniecznie przyjaciela, poznaje się w
biedzie
/Chodź/ przyjacielu
Ciężko dziś znaleźć przyjaciela, a i z człowiekami też
nielekko.
Pozdrawiam :)
Ciekawe. Też muszę se na człowieka od człowieczej
strony zerknąć.