Ja drzewo

I znowu wypuszczam młode pąki...

Zima ociosała moje gałęzie
Mróz porozrywał korzenie
Wiatr ogołocił z liści

Zastygła i martwa stałam na przekór losowi
Z nadzieją czekając na wiosenne słońce
Na ptaki, które zechcą odpocząć na moich gałęziach
Obudzić śpiewem do życia to,
Co zapadło w śmiertelny sen

A jednak jest zmartwychwstanie
Jednak śmierć nie trwa wiecznie
Jeno tę chwilę, kiedy damy się powalić
Jak drzewo
Które swym runem
Daje jednak początek nowemu życiu

autor

Agnieszka Lisowska

Dodano: 2009-03-13 19:46:37

Ten wiersz przeczytano 749 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie