Ja jestem z stąd z ziemi śląskiej

Krupier przełożył znaczona kartę
na właściwą stronę
Nie przegrałem życia
ja tu wciąż tkwię bo
nigdy nie odszedłem

Świętochłowice ja jestem stąd

Pełen niepokoju odsłoniłem  okno,
co nowego jesień zmalowała jeszcze.
Zobaczyłem bajkę, pobiegłem jej dotknąć,
była namacalna, chcecie to uwierzcie.

Koronkowe liście z nieba zlatywały,
aż mnie zaskoczyło, nie wierzyłem oczom.
Wirowały z wiatrem w zmowie z karnawałem,
okrywały wszystko, złotem migocząc,

Moje czarne śląskie ulice, dziecięce ustronie,
które roztoczyło przed oknem widoki,
zmieniło się w bajkę i w przepychu tonie,
jak nie z tego świata i nie z tej epoki.

Moje miasto nie jest dekoracyjne
Zniszczone domy, walące się konstrukcje kopalń
A ja pisze o nim pięknie, i zapraszam do mnie
Bo są enklawy nowego, a złote jesienne liście są
ozdobą starego i nowego

Autor:slonzok
Bolesław Zaja
Poettazeslaska.com

autor

slonzok

Napisany: 2016-01-15 Dodano: 2016-01-15 06:45:17

Ten wiersz przeczytano 923 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Ojczyzna

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie