Ja myślę...

Ja... Ja tak często myślę o tym Panie
o niebie
o błękitnych schodach
czy pozwolisz zaznać Twego objęcia
gdy po stopniach dnia próbuję codziennej wspinaczki.
Ja dumam Panie...
O ziemi
o wielkich szarych kamieniach
za dużych dla mej duszy
o słońcu
co w dłoni trzymam
by dawkować promienie radości.
Ja rozmyślam Panie...
o wrażliwym sercu
przepełnionym uczuciem
co odłożyło w kąciku dążenie
Zawsze myślę Panie...
O łzach co nocą ze mną czekają poranka
i o źrenicach sączących smutki
bezwzglednie depczące wrażliwość
Ja...Ja marzę o tym Panie...
By dostać na zawsze
ciepło skrzydeł anielskich
i móc moczyć je ciepłym deszczem.
Wiesz, mój Panie...
Ktoś niechcący zapomniał zapakować czułość
na daleką drogę
co przeraża samotnoscią.
A teraz myśle Panie o darze serca...
Czy to twój podarunek?

autor

otucha

Napisany: 2007-07-20 Dodano: 2007-07-20 13:17:46

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie