Ja nikogo nie winię

Jak nikogo nie winię,
Czas już wybrał swą stronę.
Jako rzeka popłynie,
W miejsca ciszą znaczone.

Gdzie zakola urocze,
Niosą piasek złocisty.
Usypując nim zbocze,
Tworzą kopiec wieczysty.

Listek falą porwany,
Falą dusi się ciemną.
Potem ginie żegnany,
Pod powłoką daremną.

Ja nikogo nie winię,
każdy wie co mu cenne.
Do wolności chcąc płynie,
Choć znaczenia są zmienne.

Wciąż wikłamy się w spory,
Topiąc własne marzenia.
Czas goryczą jest chory,
Gubiąc w myślach znaczenia.

By odnaleźć już inny,
Świat głupotą tworzony.
Tak zwyczajnie dziecinny,
Niewinnością niszczony.

Ja nikogo nie winię,
Czasu też nie zawrócę.
Będzie trwał, nie zaginie,
Ale czemu się smucę…

autor

Grand

Napisany: 2010-12-10 Dodano: 2010-12-15 13:46:33

Ten wiersz przeczytano 546 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie