Ja i Ona

Karolinie

Gdy minuty z Tobą w godziny składałem
Kiedy Tobą patrzyłem i Tobą słuchałem
Zapomnienia blisko, opętany niebem
Stał za mną anioł z zachmurzoną twarzą
Wiedząc co się stanie co nam dni pokażą
Dusze zgodne, gdy słowa niosą zrozumienie
Nie ufając sobie zwiastują cierpienie
Gdy prosiłem by słowa o wszystkim mówiły
Tyś obserwowała, zliczając me winy
Rachowałaś skutki nie znając przyczyny

Moja droga nie prosta me dni często chmurne
Poorane cierpieniem, morzem wątpliwości
Lecz także ciepłem, blaskiem codzienności
Już nie pytam dlaczego, już nie pytam po co
Nieistotne się stało w tym z sobą nie byciu
Raz kolejny zawrzało to co solą w życiu
Pewnie minie czas jakiś i wszystko zapomnę
Upiorne Kazimierze lękami podszyte
Zakopane i nocne kolacje w pół śnieniu
Ciebie pośród niedbałych spojrzeń o poranku

Zapomnę kiedyś i znów pustka w sercu
Wypełni się zimnym ołowiem zwątpienia
4.05.2009

autor

Stell

Dodano: 2009-05-05 00:00:40

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie