A ja tutaj jestem…

Krucha i delikatna jest moja sukienka,
zwiewna jak woal... od gwiazd ją pożyczam.
Spleciona z ros nocy w obawach i lękach,
nie potnę jej lekkości na rogach księżyca.

Porankiem zbieram okruchy ciekawsze,
wypełniam więc nimi szafirowe oczy,
serce czasami swych marzeń się zaprze,
splatam z nich nocami tęsknoty warkoczyk.

Czułość dostrzegam w kwiatowym kobiercu,
dobroć, wszelkie cnoty wyczuwam dotykiem.
Zawieszona między snami w twym wierszu,
żyję stłumiona swym wewnętrznym krzykiem

Czasami jestem rozżarzonym niebem,
stoję znów nocą pod twymi gwiazdami.
Szukam w tych planetach zgubionego cienia,
żyję na huśtawce między minutami…

Me serce cię woła w niemym krzyku, geście
treść mojej miłości wypisałam deszczem,
spadających kropli, dudniącym powietrzem…
lecz kiedy zapukasz…, to ja tutaj jestem….

autor

Czerwona...róża

Napisany: 2006-09-25 Dodano: 2006-09-26 00:06:02

Ten wiersz przeczytano 999 razy

Oddanych głosów: 86

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie