Ja i Ty

Ja płynę strumykiem, co wije się cicho, w wiosennej łące ukryty,
Ty, mając skrzydła, które Cię niosą, odkrywasz swój świat niezdobyty,
Nieśmiało spoglądam, gdzie strumyk mnie niesie, powoli się staję znudzony?
Mkniesz szybko - chcesz szybciej, by poczuć to w sobie, jak niesie cię instynkt wrodzony,

Czekam na chwilę, gdy cisza już milczy, gdy dźwięk brzmi jak burza o świcie,
Chcesz być na górze, nigdy na dole, marzysz by być zawsze na szczycie,
Spoglądam na niebo, jest czyste, bez skazy, wolałbym by grzmiało, w oddali
Patrzysz na wszystko, z bardzo wysoka, jesteśmy dla ciebie tak mali,

Podnoszę się lekko, nad srebrny strumyczek, unoszę się, nad fale trawy,
Robisz uniki, chcesz być niezależna, chcesz uszczknąć choć trochę sławy,
Odczuwam swobodę, nieskrępowanie, wolność w objęciach przyrody,
Masz oczy otwarte, zmysły wrażliwe, pali się w tobie, ogień przygody,

Gdy wiatr zadmucha, ukłoni drzewa, ja stoję uparty, i niewzruszony,
Walecznie się bronisz, przed każdą przeszkodą, nagrodą, jest cel wytyczony,
Nie myślę o wszystkim, żyję otwarcie, nie czekam by ktoś mnie wyprzedził,
Skrzydła są silne, zawieść potrafią, gdyby ktoś kłamstwa bredził,

Stoję i szukam, patrzę i czuję, czekam wytrwale, by cud się spełnił
Fruniesz i spadasz, nie wierzysz w upadek, świat pełny się pustką wypełnił,
Chciałbym pofrunąć, lecz, skrzydeł nie mam, wzniósłbym się, lecz, może być upadek,
Wokół jest cisza. Co się zdarzyło? Dlaczego ból skrzydła wypełnia? Dlaczego jest tyle zagadek?

Po cóż mi niebo! Łąkę przemierzę! Czyż nie jest to świat wspaniały?
Pustka, bezradność, osamotnienie, gdyby choć skrzydła, nadzieję mi dały.

autor

Mariusz Młotkowski

Napisany: 2007-05-30 Dodano: 2007-05-30 12:11:53

Ten wiersz przeczytano 871 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie