Jabłko

Pielgrzym młodzieniec wędruję szlakiem do świętości,
przez piaski i pasieki, kamieni młyńskich łomy,
zaciszne domy, gryki, lny, dzwonnice z chleba razowego,
poprzez pachnących łąk manowce, pomiędzy krowy,
kozy i owce, kierowany wiatrem formowany piaskiem.

Wreszcie przybył do kaplicy wypełniony dobrem,
wsłuchuje się w glos z ambony
Inni nieśli swe ofiary – on sam światu z piasku darowany.
Obok leży jabłko zachęta do cudzołóstwa,
do wygnania z kaplicy, jak z raju, nie ma jej, tej w spódnicy

Wiatr hultaj rozebrał postać chłopca z piasku,
zostało jabłko kusi barwa i zapachem, symbol z nieba wzięty,
wielu z nas dzisiejszemu światu niechętnym.
Za dużo jest wśród nas już świętych

Autor: Slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2014-04-02 Dodano: 2014-04-02 05:36:13

Ten wiersz przeczytano 692 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie