jabłko
na smutną wierzbę padło
że ślepy pod nią spał
jabłko na drzewie dojrzało
choć nikt chciał o nie dbać
Ślepy samotny leżał
doli mu swojej żal
gdy owoc bez zapowiedzi
prosto na głowę spadł
i nagle dziwy widzi
niebo z kulistym tłem
ucieszył się niezmiernie
spłynął wodospad łez
ciemnotę pojął w końcu
otchłani dzwony drwin
lecz nie pojmował jeszcze
mocy co w ogniu tkwi
oślepł powtórnie głupiec
gdy w słońcu oczy grzał
zapomniał nawet o tym
że w ręku jabłko miał
kiedy człowiek spogląda w otchłań, otchłań
nie powinna do niego machać.
Terry Pratchett – Złodziej czasu
autor
Srebrzysta Chatka
Dodano: 2019-01-03 23:53:36
Ten wiersz przeczytano 1388 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
ciekawy
pozdrawiam :)
Kuszące jabłko kojarzy się często z owocem owoc
zakazany a więc czymś co kusi.
Takie kuszenie? I jak tu się oprzeć? ;)
interesująca opowieść, ale czy pouczająca... czy
jesteśmy jeszcze w stanie się czegoś nauczyć...
Największe odkrycia są dziełem przypadku... pozdrawiam
:)