Jackowi K.

Tytuł mówi sam za siebie. W hołdzie J.K., z nawiązaniami...

Pękły kraty, padły mury, Soso gryzie ziemię
Ludzie z klasy zapuścili głęboko korzenie
Wilk trójłapy w swojej gawrze zdechł już- ze starości
Pod Okrągłym Stołem kundle już ogryzły kości

Zagoiły się siniaki od pałek na skórze
A obrazy muzealne pokryły się kurzem
Kamizelka kewlarowa zastąpiła zbroję
Źródło wczoraj życiodajne dzisiaj cuchnie gnojem

Lecz nikogo fetor gnoju teraz już nie mierzi
Najważniejsze są pieniądze, a pieniądz nie śmierdzi
Polityka, kompromisy, sprawy bardzo ważne
Ten, co wczoraj wiódł po wolność dziś jest tylko błaznem
Rosja Polsce zęby szczerzy, bajka dobrze znana,
Tylko w kraju wciąż nie widać nowego Rejtana.

Lecz ogólnie to jest dobrze, żyje nam się lepiej
Nie pamięta nikt, czym pustki są na półkach w sklepie
Nowe wciąż świątynie handlu dokoła powstają
By wydawać mogli forsę ci, którzy ją mają

Tylko o tym, co jest ważne nikt nam nie opowie
Dać musimy radę sami, bo zmilkli bardowie
Bo nie zagra nikt na strunach zwinnymi palcami
Trzeba, byśmy się uczyli świat pojmować sami

Bard już nigdy nie zaśpiewa swoim wieszczym głosem
Sami stanąć dziś musimy twarzą w twarz z swym losem...

autor

Nils

Dodano: 2006-03-31 17:38:44

Ten wiersz przeczytano 539 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie