jak

jak iść gdy nogi już bolą
gdy kolana tak bardzo obite
jak tłumaczyć brak sił pielgrzymom

jak oddychać gdy powietrze tak ciężkie
gdy tchu nie można złapać
jak tłumaczyć się ptakom na niebie

jak zmusić serce by biło
gdy krew powoli zastyga
jak tłumaczyć bezsilność żywiołom

tak strasznie nie mam siły by wstawać każdego ranka, zmuszam się do każdego oddechu, a serce jak na złość kołacze...

autor

rafka

Dodano: 2009-06-02 22:06:52

Ten wiersz przeczytano 463 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie