Jak?
Jak w słowach, siostro pytasz
opisać móc tęsknotę
z dzieciństwa domu zapach
czy ogród tuż za płotem?
Matczyną miękkość ręki
gdy kładła nas do spania
i ojca wzrok surowy
gdy sprawdzał nam zadania?
Szarówkę dnia, ich obu
jak pokryć kolorami
jak o nich snuć powieści
by pozostali z nami?
Czy może być tęsknota
dręczącą nas chorobą
albumem zdjęć w pamięci
lub poezji ozdobą?
Któż lepiej od poety
ją w rymach ująć może
żebraka głód opisać
gdy pusto ma w komorze?
A może jest sztandarem
na maszcie lub okręcie
czy drogowskazem życia
na rozdrożu, zakręcie?
Zabrakło mi porównań
by ująć "Ją" słowami
dlatego dziś jak tułacz
żyć muszę wspomnieniami
autor
Gregcem
Dodano: 2019-09-08 10:31:21
Ten wiersz przeczytano 499 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Wyjątkowo ładny wiersz - tylko pogratulować Pozdrawiam
serdecznie Grzegorzu
Oby wspomnienia były tylko piękne:)
"Wspomnienia ogrzewają człowieka od środka. Ale
jednocześnie siekają go gwałtownie na kawałki."
H.M.
Pozdrawiam serdecznie :)
Fajne to wspomnienie. Pozdrawiam.
Ciekawe życiowe.
Masz piękne wspomnienia. Fajny z Ciebie tułacz. :):)
Witaj Grzegorzu:)
Zastanawia mnie czy "opisać mam tęsknotę" nie byłoby
lepsze ale to tak sobie myślę:)
Z przyjemnością przeczytałem:)
Pozdrawiam:)
"Któż lepiej od poety
ją w rymach ująć może"- no własnie. Poeci namacalnie
oddają to co w duszy "gra"
Trudno jest wyrazić poczucie "tęsknoty" a nawet i
"miłości"... bo zawsze będzie coś do dodania i każdy
uczyni to indywidualnie.
Pozdrawiam serdecznie :)