Jak ci tam bywa matko?

Jak ci tam bywa w bezkresnym błękicie,
którędy cię szlaki prowadzą w obłokach,
czy trwasz bezpieczna w anielskim zachwycie,
czy czasem poznajesz swe dzieci po krokach?

Kołyszesz naszych nastrojów huśtawką,
gdy lekkim zefirkiem szybujesz nad głową,
piach niepewności jest ci już zabawką,
oczu zamyślenie - codzienną rozmową.

W promieniach światła w krąg znajomych gości,
wśród pachnących kwiatów wstępujesz jak pani,
cukier nareszcie nabiera słodkości,
a kochane miejsca odwiedzasz bez granic.

Gdy serce zdrowe ma siłę tytana,
dotykiem rozbudzasz uśpione listowie,
co noc pilnując oddechów do rana,
najbliższym zapewniasz pomyślność i zdrowie.

W tysiącach rzeczy, w milionach skojarzeń
na zawsze zostaniesz kochania istotą,
początkiem działań, podwaliną zdarzeń,
a twoje wspomnienie będzie nam pieszczotą.

autor

ireczek

Napisany: 2013-04-30 Dodano: 2013-05-03 12:02:02

Ten wiersz przeczytano 2040 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie