Jak cienie

Królowie nocy,książęta dróg i chodników,
Łażą za nami,jakby nie mieli pomników.

Mnożą się cienie,wśród wielkich cieni,
Uciekać im nie każą,do nas są przyczepieni.

Pragną wiedzieć o nas wszystko i wszystko,
IŚĆ przy nas nie daleko,lecz blisko.

Przemijają i wracają,kiedy tylko chcą,
Idą z podniesionym czołem,nago i boso.

Krzyczą,chwieją się,gdy obok latarnia,
Uciekają,gdy przy Tobie Dużo światła.

,,Znikły!...Przemija rzeka..Powiewy..Milczenie..
Nocni przechodnie bledną..-jak cienie,jak cienie"
W.Broniewski

autor

Danielloo

Napisany: 2011-01-19 Dodano: 2013-01-02 21:52:38

Ten wiersz przeczytano 528 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie