Jak i dlaczego nie być...

Jednak w tym teatrze mają ciężkie życie…
Miejsca wyprzedane, publika w zachwycie
Śledzi z tchem zapartym dalszy rozwój akcji,
Oczekując nowych coraz to atrakcji…
Wszystko się wydaje, że tak być powinno,
Choć główny bohater powie kwestię inną
Niż jest w scenariuszu – nikt nie zauważy..
( Przecież to każdemu może się przydarzyć! )
Wszystko niby fajnie, super i różowo,
Ale muszę zepsuć tu idyllę ową:
Czy ktoś z was pomyśli, widząc spektakl cacy,
Ile ci aktorzy w to włożyli pracy??
Znikąd się nie berze piękne przedstawienie:
Trzeba sporo potu zostawić na scenie…
Nie ma tak, że hopla! i jest cud - premiera…
Prace nad nią trzeba zaczynać od zera.
Przychodzić na próby, tekstu się nauczyć..
( Co naprawdę czasem potrafi dokuczyć )
No i przede wszystkim słuchać reżysera,
A już zwłaszcza wtedy, kiedy się wydziera!
Zaś kolejna próba to nie bułka z masłem
„ Praca, praca, praca!” sztandarowym hasłem!
Gdy się ktoś do pracy ostro nie przykłada,
Ten na scenie kiepsko potem dość wypada..
Zmarłeś już dwa razy? Umrzesz jeszcze trzeci
Ku uciesze kobiet, mężczyzn oraz dzieci,
Których kolorowe afisze ogłupią,
Przyjdą cię oglądać, jeszcze bilet kupią…
Zresztą lwią część zysku inny ktoś zagarnie,
Wszystkim zaś aktorom znów zapłacą marnie…
Zrozumcie kolego jak i koleżanko,
Którzyście teatru fanem oraz fanką,
Że końcowy sukces, choć spektakularny,
Bez włożonej pracy byłby dosyć marny…
Pamiętajcie o tym, że ciężko niestety
Biednym jest aktorom, kupując bilety…

Wszystkim, którzy wiedzą lub potrafia sobie wyobrazić, jak to jest z drugiej strony lustra... :)

autor

Mały Grafoman

Dodano: 2007-09-06 02:09:51

Ten wiersz przeczytano 1038 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Praca

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie